Yıl sanırım 2004. Üniversitede ilk senem. Birinci sınıfın ortalarinda TRT için çekilen Ahmet Ümit uyarlaması “Şeytan Ayrıntıda Gizlidir” dizisine reji asistanı olarak başlamışım. Levend Yılmaz da dizideki önemli karakterlerden birini canlandırıyor. Ön hazırlık aşamasında bir gün TRT, oyuncuların fotoğraflarını istiyor, ve tüm prodüksiyon işlerinde olduğu gibi “hemen” istiyor. “Ne gerek var masrafa” diyen prodüksiyon ekibi adam gibi fotoğraf çektirmek yerine elinde devamlı fotoğraf makinesiyle gezen bana bu görevi veriyor. Fotoğrafları ofis içinde son hız çekiyorum, ancak aynı hızla kanala gönderemiyoruz. Neden? Çünkü o zaman makinalar analog, içindeki film benim daha önce çektiğim bir projeden kalma siyah-beyaz 200 ASA, siyah-beyaz banyosu yapan yerler az ve yapanlar da aynı gün veremiyorlar. Ne yönetmenler ne de prodüksiyon ekibi en başından düşünmüyor tabii. Hatta bunlara gelene kadar çaylak bir öğrenciye fotoğraf çektirmeyi de dert etmiyor. Bir şekilde biraz koşturma biraz panik haliyle hallediyorlar, bana hallettiriyorlar ama bu bana prodüksiyon işleriyle ilgili ilk derslerden birini vermiş oluyor. Siz siz olun prodüksiyonda hazırlıksız ucuzculuğa düşmeyin. Bunun daha sonra da deneyimleyeceğim üzere pek çok “pahalı” sonuçları olabiliyor. Tabii o gün için bakarsak benim için hava hoş, keyfim yerinde çünkü fotoğraf çekmeyi yeni öğrenen bir sinema ögrencisi olarak muhteşem oyuncuların portrelerini çekme fırsatım oluyor. O yüzden o gün ve daha sonrasında da pek çok projede hiç “emin değilim, yapamam” vs demedim, demem. O diziden insanların aklında ne kaldı bilmem ama bende kalan pek çok şeyden biri o gün çektiğim Levend Yılmaz’ın bu portresidir.