Bugün harici harddisklerde bir belge ararken bir fotoğraf klasörü gördüm. Yıllar önce Al Jazeera için çektiğim belgeselin fotoğrafları. Selendi'de yaşanan roman olaylarıyla ilgili belgeseli çekerken aradaki boşluklarda da fotoğraf çekiyordum. Her zaman olduğu gibi yetişkinlerin kavgasında en çok etkilenen çocuklar olmuştu. Manisa bölgesindeki Romanlar alıştığımız Romanlardan farklı. Romence bilmiyorlar, müzikle ilgilenmiyorlar. Bu halkın çoğunluğu yıllar önce yerleşik hayata geçmiş ve tarımla ilgilenen insanlardan oluşuyor. Kendi toprakları yok, başkalarının tarlalarında hasata gidiyorlar. Bu fotoğraftakiler de hasata gitmiş bir Roman ailenin çocukları. Yandaki tarlanın tütünlerini toplayıp, kalpli çarşaftan hazırladıkları çadırda kalıyorlardı. Yerlerinden yurtlarından edilmiş bir aile ve koşullarına bakınca üzülüyorsunuz değil mi? İşin aslı, hayatımda bu kadar mutlu çocuklar görmedim ben. Onlarla olduğum tüm gün boyunca çıplak ayaklarıyla tarlada hem tütün toplayıp hem de kahkahalarla koşturuyorlardı. Çekim bittikten sonra da "Heval Abla fotoğrafımızı çek!" dediler ve gördüğünüz gibi asker pozu verdiler.